«Μητέρα είναι αυτή που μπορεί να πάρει τη θέση όλων, αλλά κανείς τη δική της»
ΜΗΤΕΡΑ
Από καταβολής του κόσμου, υπήρχαν γιορτές που τιμούσαν τις μητέρες και τις μητέρες θεές. Οι Φρύνοι την Κυβέλη, την Μεγάλη μητέρα των θεών και οι Έλληνες την θεά Ρέα. Έως τη σύγχρονη εποχή, που γίνεται αναφορά στη μητέρα του αγνώστου στρατιώτη για την προσφορά και την αυτοθυσία της.
Τα μικρά του ανθρώπου είναι τα μόνα θηλαστικά που από τη γέννησή τους είναι απόλυτα εξαρτημένα από τον φροντιστή τους, για την επιβίωσή τους. Η επιβίωση λοιπόν του είδους μας, οφείλεται αποκλειστικά στις μητέρες, είτε βιολογικές, είτε θετές. Ο άνθρωπος που στέκεται φύλακας άγγελος δίπλα στο παιδί της, που το ταΐζει με το σώμα της, που το φροντίζει σε καθημερινή βάση. Ο άγρυπνος φρουρός, ο αφανής ήρωας. Ο άνθρωπος που θα θυσίαζε τα πάντα, μέχρι και τον ίδιο του τον εαυτό χωρίς δεύτερη σκέψη, για να προστατέψει το μωρό της. Είναι εκείνη που βιώνει διπλά τον πόνο των παιδιών της και τον κάνει μισό. Που η χαρά και η ευτυχία τους είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά της και ο λόγος της ύπαρξής της.
Ο σκοπός ανά τους αιώνες δεν έχει αλλάξει. Ο τρόπος ζωής έχει μεταβληθεί σε όλους τους τομείς, έτσι και εδώ. Η μητέρα καλείται να συνεχίσει το ρόλο της σε συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες, ανάλογα με τις προκλήσεις της κάθε εποχής. Η βιομηχανική επανάσταση και ο αστικός τρόπος ζωής δημιούργησαν την ανάγκη για πιο ενεργό ρόλο της γυναίκας στην αγορά εργασίας. Αναπόφευκτα λοιπόν η μητρότητα καλείται να ανταπεξέλθει σε πιο γρήγορους ρυθμούς, σε περισσότερα ατομικά επιτεύγματα, που συνδυάζονται άψογα από τη σύγχρονη μητέρα.
Σε κλάδους όπως των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι πολύ πρόσφατη η είσοδος των γυναικών. Ένας ιδιαίτερα απαιτητικός χώρος, με δύσκολες συνθήκες. Η αγάπη όμως για το έργο που προσφέρει και το παράδειγμα του αγώνα της, δεν αφήνει καμία αμφιβολία στην ένστολη μητέρα ότι έχει κάνει τη σωστή επιλογή. Κάθε φορά που πρέπει να αφήσει πίσω το παιδί της για τις ανάγκες της υπηρεσίας το κάνει μοιράζοντας το είναι της ανάμεσα στο καθήκον και την οικογένειά της. Προσφέροντας ολόψυχα και στη δεύτερη οικογένειά της, αυτή των Ενόπλων Δυνάμεων. Η εργαζόμενη μητέρα των Ενόπλων Δυνάμεων λοιπόν, συνδυάζει άριστα τους δύο απαιτητικούς αυτούς ρόλους, αποδεικνύοντας πως η μητρότητα και το καθήκον μπορούν να συνυπάρξουν σε αρμονία. Βρίσκει πάντα τον τρόπο να διατηρεί τις ισορροπίες.
Χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες, μαμάδες, μάνες…
